നന്ദിത - ശിരസ്സുയര്‍ത്താനാവാതെ
......................................................
നിന്റെ മുഖം
കൈകളിലൊതുക്കി
നെറ്റിയിലമര്‍ത്തി
ചുംബിക്കാനാവാതെ
ഞാനിരുന്നു
നീണ്ട യാത്രയുടെ
ആരംഭത്തില്‍
കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത
കുതിരകള്‍ കുതിക്കുന്നു
തീക്കൂനയില്‍ ചവുട്ടി
വേവുന്നു,
ഇനി നമ്മളെങ്ങോട്ടു
പോവാന്‍…?
എനിക്കിനി മടക്കയാത്ര.
എന്നെ തളര്‍ത്തുന്ന
നിന്റെ കണ്ണുകളുയര്‍ത്തി
ഇങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കൂ…
നിന്നെത്തേടിയൊരു
ജ്വലിക്കുന്ന അശ്വമെത്തുമെന്ന്
ഇരുളിനപ്പുറത്ത്
നിന്നെത്തുന്ന കുളമ്പൊച്ചയും,
കിഴക്ക് പടരുന്ന അഗ്‌നിയുമെന്നോട്
പറയുന്നു.
സാഗരത്തിന്റെ അനന്തതയില്‍
പൂക്കുന്ന
സ്വപ്നങ്ങള്‍
അറുത്തെടുത്ത്
ഞാനിനി തിരിച്ചു
പോകട്ടെ(1992)