ക്രിസ്റ്റീന
റോസെറ്റി Christina Georgina Rosetti
(1830-1894)-ഗാനം
 |
| Christina Georgina Rosetti (1830-1894) |
ഞാൻ മരിച്ചുകിടക്കുമ്പോഴെന്റെ പ്രിയനേ,
ഒരു വിഷാദഗാനമുമെനിക്കായിപ്പാടേണ്ട;
എന്റെ തലയ്ക്കലൊരു പനിനീർച്ചെടിയും
നടേണ്ട,
തണലു തരാൻ സൈപ്രസ്മരവും.
മഴയും മഞ്ഞുമേറ്റീറനായിക്കോട്ടെ,
എനിക്കു മേൽ പച്ചപ്പുൽനാമ്പുകൾ;
നിന്റ മനസ്സു പോലെ നിനക്കോർമ്മ
വയ്ക്കാം,
നിന്റെ മനസ്സു പോലെ നിനക്കു
മറക്കുകയാവാം.
നിഴലുകള്‍ ഞാൻ കാണില്ല,
മഴ പൊഴിയുന്നതു ഞാനറിയില്ല,
വേദനപ്പെട്ടിട്ടെന്നപോലെ
രാപ്പാടി പാടുന്നതും ഞാൻ കേൾക്കില്ല;
ഉദയാസ്തമയങ്ങളില്ലാത്ത മങ്ങൂഴത്തിൽ
സ്വപ്നം കണ്ടുകിടക്കുമ്പോൾ,
ഒരുവേള ഞാനോർത്തുവെന്നാവാം,
ഒരുവേള ഞാൻ മറന്നുവെന്നാവാം.